birkaç güzel sey
KÜÇÜĞÜM

Kirli sakalları vardı. Kahverengi gözlü, kumraldı.
Hiç kimseyle...

Hafif sisli bir havada ve günesin apartmanlarin arasindan yeni yeni güne merhaba dedigi bir saatte, vapura dogru ilerleyen genç adam; jeton gisesinde, yaklasik iki ay önce ayrildigi kiz arkadasini görür ve titrek bir 'merhaba' ile konusmaya baslar. Bu



Güvenmek; Bazen, yüreğini istemektir; Heyecanlıatışlarıyla... Bazen, gözlerini örmektir;Sevgi dolu bakışlarıyla... Kâh, elinitutmaktır; Sıcaklığını hissederek... Kâh, omuzunu aramaktır; Başını koyup ağlamak için... Ama en çok, Sen - ben değil BİZ olabilmektir... Güvenmek..


